Smarzowski, który stał się najważniejszym diagnostą polskości w kinie ostatnich lat, jednocześnie jest jednym z najsprawniejszych rzemieślników nadwiślańskiej X muzy, a ponure diagnozy łączy z efektowną formą. Nie inaczej jest w "Domu złym", kryminalnej opowieści, która staje się mrocznym portretem naszych narodowych przywar W starym kinie - CO MÓJ MĄŻ ROBI W NOCY - 1934Zapraszam na mój blog, choć w innej tematyce http://www.bezrobotnik.comBlog o tym jak oszczędnie żyć i praco Grupa pasjonatów polskiego i światowego kina do 1959 r. włącznie oraz aktorów, którzy rozpoczęli karierę filmową przed tym rokiem. Zachęcamy do naszego W starym kinie - DRUGA MLODOSC - 1938Zapraszam na mój blog, choć w innej tematyce http://www.bezrobotnik.comBlog o tym jak oszczędnie żyć i pracować w do „W starym kinie” to cykl filmowy Kina Muzeum, w którym prezentowane są zrekonstruowane cyfrowo polskie filmy pochodzące z okresu dwudziestolecia międzywojennego. W kolejnej odsłonie cyklu zapraszamy na komedię „ABC miłości” (reż. Michał Waszyński) z rolami znakomitych gwiazd przedwojennego kina, Adolfa Dymszy i Marii Bogdy. W starym kinie - STRASZNY DWOR - 1936Zapraszam na mój blog, choć w innej tematyce http://www.bezrobotnik.comBlog o tym jak oszczędnie żyć i pracować w domu Amerykańskie filmy z 1910 roku ‎ (6 stron) Amerykańskie filmy z 1911 roku ‎ (4 strony) Amerykańskie filmy z 1912 roku ‎ (5 stron) Amerykańskie filmy z 1913 roku ‎ (5 stron) Amerykańskie filmy z 1914 roku ‎ (35 stron) Amerykańskie filmy z 1915 roku ‎ (21 stron) Amerykańskie filmy z 1916 roku ‎ (16 stron) Człowiek, który gapił się na kozy (2009) Lektor PL 1080p premium. 24 pliki stare komedie. 111 plików Ponki Komedia. 01:29:39. Przyjaciel gangstera (2003) Lektor PL 1080p premium. 01:51:49. Ale jazda! (2002) Lektor PL 720p premium. 01:33:43. E=mc2 (2002) Cały film PL 1080p premium. 1. Casablanca (1942) Ten w zasadzie zwyczajny film o spotkaniu dwojga ludzi gdzieś na krańcu pogrążonego w wojnie świata przez wielu krytyków uznawany jest za najwybitniejsze dzieło w historii kina. Dlaczego? Przewrotnie, może właśnie dlatego, że nie miał być „hitem”. W starym kinie Wrzos 1938Zapraszam na mój blog, choć w innej tematyce http://www.bezrobotnik.comBlog o tym jak oszczędnie żyć i pracować w domu, tematyka n2Taa. Na początek nieco prywaty: od kiedy pamiętam, urzeczony byłem wszelką formą świadectwa czasów sprzed drugiej wojny światowej. Namiętnie kolekcjonuję archiwalne zdjęcia rodzinnego Elbląga, od młodych lat fascynowała mnie postać i twórczość Chaplina. Uwielbiam dawną modę, architekturę i styl, czy to w kwestii motoryzacji, czy muzyki. Bardzo cenię sobie też właśnie polskie kino przedwojenne. Choć wiele z ówczesnych filmów wymaga dzisiaj rekonstrukcji, ogląda się je z niezwykłą przyjemnością. To świetnie zbudowane produkcje, wspaniale zagrane, urzekające dialogami, muzyką, wreszcie piosenkami, z których wiele zostało szlagierami śpiewanymi do dziś. Gdy oglądamy komedie, to są one autentycznie zabawne, melodramaty nie pozostawiają obojętnym, filmy kostiumowe wzbudzają podziw wykonaniem. Przyjrzyjmy się wybranym pozycjom z okresu międzywojennego. Wybierając poszczególne produkcje, kierowałem się głównie własną sympatią do nich, choć niejednokrotnie pokrywa się to z powszechnym uznaniem ze strony widzów i krytyków. Ada! To nie wypada! (1936) Tytuł to jednocześnie cytat, który wspomniana bohaterka słyszy bardzo często, bo choć jest dziewczyną sympatyczną, to także z wybujałym temperamentem i do ustatkowania się niechętną. Nie raduje to oczywiście jej ojca, któremu marzy się wydanie córki za hrabiego (Aleksander Żabczyński, jeden ze słynnych polskich amantów). Aby nauczyć córkę ogłady, wysyła ją do szkoły dla hrabianek. Tam Ada zachowuje się, co prawda, tak samo jak do tej pory, wykazuje za to talent wokalny, która zachwyca jej nauczyciela muzyki i jednocześnie autora operetek. Film Konrada Toma zachował się niekompletny – choć nie wpływa to na zrozumienie fabuły, to mnóstwo brakujących klatek czy fragmentów daje się we znaki szczególnie w pierwszej połowie filmu. Trzy lata temu poddano go digitalizacji i uzupełniono o brakujące pięć minut (wykorzystując źródła Filmoteki Narodowej), nadal jednak nie odzyskano całości. Całość ogląda się z uśmiechem na ustach, jak zresztą większość tego typu produkcji z tamtego czasu; film oferuje mnóstwo zabawnych dialogów i uroczych występów aktorskich, a także piękną scenę tango w rytmie piosenki Nie kochać w taką noc to grzech, fantastyczny przykład romantyczności obecnej w produkcjach z tamtej epoki (te spojrzenia, te uśmiechy!). Druga słynna piosenka jest oczywiście zatytułowana tak samo, jak cały film. “Gdzie wychowanie, gdzie ogłada”… Czy Lucyna to dziewczyna? (1934) Podobne wpisy Tytułowa Lucyna to wesoła dziewczyna, świeżo upieczona pani inżynier, oczko w głowie swojego ojca, który nie chce, aby córka pracowała. Lucynka ani myśli siedzieć w domu i wysłuchiwać komplementów adoratorów żądnych posagu, wobec czego opracowuje pewną mistyfikację – przebiera się za mężczyznę i tak zdobywa posadę pomocnika inżyniera Stefana Żarnowskiego. Wkrótce zakochuje się w swoim szefie. Lucynę zagrała Jadwiga Smosarska, wielka gwiazda kina międzywojennego, której popularność rosła już w latach dwudziestych (jej debiut przypadł zresztą na 1920 rok), a o której recenzent Zdzisław Wójtowicz pisał w 1925 roku, że “w jej spojrzeniu zaklęty jest szept pól rodzinnych, sentyment polskiej uczuciowości, garść wielkich wspomnień, wielkich triumfów i wielkich tragedii”. Triumfem jest w tym przypadku jej rola, bo jako Lucyna jest odpowiednio urocza i figlarna, a jako swoje alter ego świetnie oddaje zakłopotanie wynikające z sytuacji i zazdrość o ukochanego. Partneruje jej kolejna legenda tamtej epoki, Eugeniusz Bodo. Razem tworzą świetny duet, a sam film to bardzo pozytywna, zabawna i czarująca historia, udanie wykorzystująca motyw przebieranki i okraszona znakomitą muzyką. Zdecydowanie warto! Klasyki amerykańskiego kina - ponownie na ekranach 5 września - 25 grudnia 2014Od 5 września do 18 grudnia w Kinie Pod Baranami będzie regularnie prezentowana amerykańska klasyka filmowa. W ramach cyklu Klasyka amerykańskiego kina do końca roku na polskich ekranach pojawi się dziesięć legendarnych filmów, które podbiły serca publiczności na całym świecie. Kolejne tytuły - od początku 2015 marcu, w ramach specjalnego przeglądu z okazji 90-lecia Warner Bros. Kino Pod Baranami przypomniało największe przeboje wytwórni. Od września 10 klasycznych tytułów wejdzie do regularnej dystrybucji w wybranych kinach w Polsce. Jest to doskonała okazja, by przypomnieć sobie kultowe dzieła amerykańskiej kinematografii. Każdy film prezentowany będzie przez tydzień. W dniach 19-25 grudnia zapraszamy na pokazy filmów: Rio Bravo Howarda Hawksa oraz Kolor purpury Stevena początku 2015 - kolejne pięć - 11 września TRAMWAJ ZWANY POŻĄDANIEM | A STREETCAR NAMED DESIREreż. Elia Kazan, USA 1951, 122’Jeden z najgłośniejszych filmów lat 50., adaptacja nagrodzonej Pulitzerem sztuki Tennessee Williamsa, słynąca z wielu kontrowersji związanych z zabiegami hollywoodzkiej cenzury. Vivien Leigh, czyli Scarlett z Przeminęło z wiatrem, gra neurotyczną piękność Blanche du Bois, którą nęka brutalny mąż siostry, Stanley Kowalski (charyzmatyczny Marlon Brando w pierwszej ważnej roli). 19 - 25 września BUNTOWNIK BEZ POWODU | REBEL WITHOUT A CAUSEreż. Nicholas Ray, USA 1955, 111’Kino kultowe, filmowy przebój, który uczynił Jamesa Deana nieśmiertelnym. Z ekranowym Buntownikiem bez powodu, Jimem Starkiem, wrażliwym, lecz nieakceptowanym młodzieńcem, utożsamiały się miliony amerykańskich nastolatków, znudzonych fałszywym kinem dorosłych i mitologią American Dream, której pełne było hollywoodzkie kino lat 50. Młodzi Amerykanie zobaczyli na ekranie samotnych nastolatków-outsiderów, walczących z rodzicami, nauczycielami i samymi sobą. Fantastyczne role Deana i niezwykłego Sala Mineo w roli września - 2 październikaCO SIĘ ZDARZYŁO BABY JANE? | WHAT EVER HAPPENED TO BABY JANE? reż. Robert Aldrich, USA 1962, 134’ Dwie legendarne gwiazdy złotej ery Hollywood, Bette Davis i Joan Crawford, przenoszą autentyczny prywatny i zawodowy konflikt na ekran w słynnym, kontrowersyjnym thrillerze psychologicznym Roberta Aldricha. Film opowiada o dwóch siostrach, podstarzałych aktorkach, które żyją pod jednym dachem w atmosferze nienawiści i strachu. Nominowana do Oscara Davis wciela się w postać byłej dziecięcej gwiazdy kina Baby Jane Hudson, zaś Crawford w rolę niepełnosprawnej Blanche. 3 - 9 październikaMECHANICZNA POMARAŃCZA | A CLOCKWORK ORANGE reż. Stanley Kubrick, Wielka Brytania/USA 1971, 136’ Film jest ekranizacją powieści Anthony’ego Burgessa o tym samym tytule. Główny bohater - Alex DeLarge to młody, inteligentny człowiek, który, mimo iż pochodzi z dobrze ułożonej rodziny, stoi na czele gangu dokonującego rozbojów, gwałtów i kradzieży. Pewnej nocy mężczyzna zostaje złapany na gorącym uczynku i trafia do więzienia. Po dwóch latach decyduje się wziąć udział w eksperymentalnym programie resocjalizacyjnym mającym za zadanie wzbudzić w nim wstręt do października - 6 listopadaEGZORCYSTA | THE EXORCIST reż. William Friedkin, USA 1973, 122’ Egzorcysta, nominowany do Oscara w dziesięciu kategoriach, w tym do najważniejszej - za najlepszy film - od momentu wejścia na ekrany w 1973 roku był sukcesem frekwencyjnym, ale jednocześnie wzbudzał kontrowersje. Jest to opowiedziana w realistyczny sposób historia o niewinnym dziecku nawiedzonym przez tajemniczego ducha. Matka dziewczynki, zdeterminowana, by uratować ją z mocy demona, zwraca się o pomoc do dwóch księży, przepełnionego wątpliwościami Karrasa, oraz ojca Merrina, o wierze niewzruszonej jak skała. Najlepszy horror wszechczasów nadal przeraża jak żaden - 27 listopada 2001: ODYSEJA KOSMICZNA | 2001: A SPACE ODYSSEY reż. Stanley Kubrick, USA 1968, 141’ Poetycka filmowa impresja, kino o ambicjach filozoficznych, wręcz historiozoficznych, a wreszcie prorocza opowieść o starciu człowieka z maszyną: to dzieło wykraczające poza sztywne ramy gatunkowe, które po dziś dzień zaskakuje rozmachem spojrzenia i śmiałością wizji. Czas akcji filmu - od zarania dziejów człowieka, gdy na Ziemi żyły małpy człekokształtne, do roku 2001, kiedy akcja przenosi się na statek kosmiczny zmierzający w stronę Jowisza: kosmonauci odbierają tajemniczy sygnał ze zjawiskowego czarnego monolitu, a na pokładzie statku zbuntowany komputer zagraża ich - 11 grudniaIMPERIUM SŁOŃCA | EMPIRE OF THE SUNreż. Steven Spielberg, USA 1987, 152’Film zdobył wielkie uznanie na całym świecie - zarówno u publiczności, jak i u krytyków. Był też nominowany do Oscara w dziesięciu kategoriach. Jest to opowieść o 12-letnim Jimie, dziecku brytyjskiego dyplomaty. W wyniku działań wojennych w Szanghaju chłopiec zostaje rozdzielony z rodzicami i trafia do obozu jenieckiego, gdzie pomimo młodego wieku stara się podnosić na duchu współwięźniów i z godnością znosić - 18 grudniaCO SIĘ WYDARZYŁO W MADISON COUNTY | THE BRIDGES OF MADISON COUNTY reż. Clint Eastwood, USA 1995, 135' Jeden z najsłynniejszych melodramatów ostatnich dekad. Clint Eastwood i Meryl Streep w adaptacji bestsellerowej książki o miłości, wyborach i ich konsekwencjach. Fotograf National Geographic” Robert Kincaid i gospodyni domowa z Iowa Francesca Johnson, nie spodziewają się, że ich ustabilizowane życie nagle wywróci się do góry nogami. Jednak kilka dni po pierwszym spotkaniu nie chcą stracić miłości, która nieoczekiwanie pojawiła się na ich drodze. 19 - 21 grudnia RIO BRAVO | RIO BRAVOreż. Howard Hawks, USA 1959, 141’Klasyczny western w reżyserii mistrza gatunku w gwiazdorskiej obsadzie, na czele z legendarnym Johnem Waynem w roli odważnego szeryfa Johna T. Chance'a, który pakuje za kratki lokalnego bandziora, Nathana Burdette’a. Chance musi przetrwać obławę, którą organizują drugi z braci Burdette i jego kompani. Szeryfowi pomagają wiecznie pijany zastępca Dude (Dean Martin), zbzikowany staruszek Stumpy (Walter Brennan), młody rewolwerowiec (Ricky Nelson) oraz piękna Feathers (Angie Dickinson).22 - 23 oraz 25 grudniaKOLOR PURPURY | THE COLOR PURPLEreż. Steven Spielberg, USA 1985, 154’ Maltretowana przez męża i pomiatana przez czwórkę jego dzieci z pierwszego małżeństwa, Celie z całych sił stara się posłusznie wykonywać obowiązki przykładnej żony. Do jej domu przybywa siostra Nettie, szukając schronienia przed okrutnym ojcem. Mąż Cellie, Albert, wyrzuca kobietę, gdy ta odrzuca jego zaloty. Kolor purpury to pierwszy film Spielberga poruszający problemy rasizmu i mniejszości etnicznych. Roger Ebert uznał go za film roku i wpisał na listę Great Films filmy prezentowane będą w wersji oryginalnej z polskimi napisami.// Original versions with Polish subtitlesW 2015 kolejne tytuły:CIEKAWY PRZYPADEK BENJAMINA BUTTONA | THE CURIOUS CASE OF BENJAMIN BUTTONreż. David Fincher, USA 2008, 166’CZARNOKSIĘŻNIK Z OZ | THE WIZARD OF OZreż. Victor Fleming, USA 1939, 101’DESZCZOWA PIOSENKA | SINGIN’ IN THE RAINreż. Stanley Donen, Gene Kelly, USA 1952, 103’INCEPCJA | INCEPTIONreż. Christopher Nolan, USA/Wielka Brytania 2010, 142’ŚPIEWAK JAZZBANDU | THE JAZZ SINGERreż. Alan Crosland, USA 1927, 88’Ceny biletów według cennika Kina Pod Baranami. Słynna scena z amerykańskiego filmu E. Portera Napad na ekspres Edwin Porter i David W. Griffith to dwa najważniejsze nazwiska początków filmu amerykańskiego. Dzięki nowatorskim rozwiązaniom i autorskiej wizji obaj przeszli do historii kina. Edwin Porter – twórca filmowej dramaturgii i kinowych emocji Edwin Porter był operatorem Thomasa Edisona i to on jest uważany za twórcę tak zwanego montażu dramaturgicznego (określenie J. Płażewskiego). W Życiu amerykańskiego strażaka (1902), przedstawiającym uratowanie matki z dzieckiem z płonącego domu, Porter posłużył się montażem jako elementem budowania nastroju i wywoływania emocji u widza. Metoda ta szczególnie doszła do głosu w słynnym Napadzie na ekspres (1903). Fabuła rozgrywała się tu w kilku miejscach akcji, a do historii przeszło zbliżenie rewolweru wycelowanego wprost w widza. To Edwin Porter jako pierwszy w historii kina doszedł do wniosku, że widzowie potrzebują podczas seansu doświadczać autentycznych emocji, a nie jedynie oglądać poruszające się obrazy. Jemu zawdzięczamy zatem pomysł na fabuły obfitujące w sensacyjne zwroty akcji. Właśnie w takim stylu utrzymany jest wspomniany Napad na ekspres, w którym reżyser pokazał obrabowanie pociągu przez szajkę przestępców. Porter sfilmował również pościg za bandytami i ich uśmiercenie. Film ten uznaje się zatem nie tylko za początek kina sensacyjnego i westernowego, ale także za inaugurację kina fabularnego. W późniejszym okresie Edwin Porter kręcił dłuższe utwory, jak np. Hrabia Monte Christo (1912), Więzień zamku Zenda (1913), a także filmy z Mary Pickford – W powozie biskupa (1913) i Tess z krainy burz (1914). Warto także wspomnieć o eksperymentach Portera z trójwymiarowym obrazem. Za pomocą tej metody pokazał bowiem wodospad Niagara. David Griffith – twórca filmowej fabuły i aktorstwa filmowego Lillian Gish, muza filmów D. Griffitha Film amerykański zbudował swój język na dziełach Davida Warka Griffitha, uważanego za pierwszego świadomego artystę kina. W dziełach tego reżysera akcja przypomina płynną narrację XIX-wiecznej powieści: jest wielotorowa, obfituje w retrospekcje, a napięcie buduje się głównie poprzez zastosowanie montażu synchronicznego (różne wydarzenia rozgrywają się w tym samym czasie). W historii kina zapisały się szczególnie dwa filmy Griffitha: Narodziny narodu (The Birth of a Nation, 1915) o wojnie secesyjnej oraz Nietolerancja (1916). Jako sztandarowy przykład mistrzowskiego montażu synchronicznego można przytoczyć zakończenie Nietolerancji, kiedy rodzina Cameronów uwięziona w małej chatce jest atakowana przez Murzynów, a jednocześnie z pomocą pędzi Ku-Klux-Klan (uwaga: film jest niesłychanie rasistowski !). Cokolwiek by jednak nie sądzić o Davidzie Griffithie, jego dokonania w dziedzinie konstruowania filmowej fabuły mają charakter epokowy. To on nauczył kino, jak opowiadać świat za pomocą obrazów, odkrył znaczenie psychologicznej konstrukcji postaci i wykorzystał potencjał realizmu. Można nawet widzieć w jego filmach nawiązania do malarstwa realistycznego. Co więcej, Griffith jako pierwszy potrafił płynnie zastosować zmienność planów – zbliżeń i planów ogólnych. Zwrócił dużą uwagę na sposób komponowania kadru, a więc dostrzegł rolę scenografii, kostiumów i rekwizytów. Olbrzymim osiągnięciem Davida Griffitha w kontekście historii kina było również porzucenie teatralnej gry aktorskiej, z przesadną gestykulacją i mową ciała na rzecz aktorstwa typowo filmowego, jak najbardziej imitującego codzienne ludzkie zachowania. Była to jedna z przyczyn wielkiej popularności filmów tego reżysera w I i II dekadzie XX wieku. Serca publiczności Griffith zdobył przede wszystkim jako autor melodramatów z Lillian Gish, jak np. Złamana lilia (Broken Blossom, 1919). Reżyser potrafił w nich wykorzystać wszystkie środki kina, by stworzyć obrazy poruszające i autentyczne. Kino amerykańskie kontra kino francuskie Początki kina to czas eksperymentów i nauki w oparciu o błędy poprzedników. Pierwszy kinematograf powstał we Francji w 1895 roku i to tę datę uważa się za początek kinematografii. Spekuluje się, że powstała ona już cztery lata wcześniej w Ameryce, ale w tajemnicy. Skonstruowanie pierwszego kinematografu, wówczas funkcjonującego pod nazwą "kinetoskop", przypisuje się Thomasowi Edisonowi i przypada na rok 1891. Ukrywanie swoich pomysłów w obawie przed plagiatem sprawiło jednak, że pomysł Edisona nie ujrzał światła dziennego, a tytuł ojców kina otrzymali francuscy bracia Lumière. Po I wojnie światowej losy się odwróciły i przemysł filmowy przeniósł się do Stanów Zjednoczonych. Kino amerykańskie: kino nowych gatunków Początkowo Amerykanie wzorowali się na kinie francuskim, ale kiedy dopadł je twórczy kryzys, zaczęli eksperymentować z montażem i nowymi gatunkami. Stworzyli film sensacyjny, western, melodramat, a potem zobaczyli, że film może mieć kolejne części, dając tym samym życie serialom. Za sukcesem amerykańskiej kinematografii stoją przede wszystkim Griffith, który zmodernizował dotychczasowe techniki filmowania i był współzałożycielem jednej z pierwszych wytwórni filmowych, a także jego asystent Mack Sennett, który przyczynił się do powstania komedii. To on odkrył Charlesa Chaplina, najpopularniejszego komika wszech czasów. Do Ameryki tłumnie zaczęli przenosić się niezależni producenci, ponieważ widzieli tam większe możliwości i perspektywy. Punktem docelowym stało się Hollywood. Wybrane ze względu na dobre warunki do kręcenia, naturalne światło i mało opadów. Ważną rolę odegrały też banki, które odkryły, że opłaca się inwestować w kino i zaczęły dofinansowywać produkcje. Kino amerykańskie po II wojnie światowej Kino amerykańskie było coraz odważniejsze obyczajowo. Na ekranie pojawiły się zdrady małżeńskie, nagość, porwania, narkotyki i przemoc. Prężnie rozwijały się tzw. superprodukcje, filmy tworzone na wielką skalę, z wielkim budżetem, ogromną ilością statystów i bogatą scenografią. Po okresie wojennym pojawiły się też filmy taneczne, przygodowe i gangsterskie. Kino amerykańskie: Film noir Nazywany też "filmem czarnym". Jego największa popularność przypada na lata 40. Film noir wywodzi się z kina gangsterskiego i kryminalnego. Charakteryzuje go specyficzna technika i styl kręcenia, a także fabuła. Oryginalnie powinien być czarno-biały, a barwy w nim mroczne i mocno skontrastowane. Jeżeli chodzi o akcję, najczęściej jest on bardzo realistyczny, brutalny i pozbawiony happy endów. Najważniejszymi w historii tego gatunku są filmy "Sokół maltański" oraz "Podwójne ubezpieczenie", a najpopularniejszym aktorem, Humphrey Bogart. Kino amerykańskie: nowojorska szkoła filmowa Na przełomie lat 50. i 60. w Ameryce pojawił się odpowiednik francuskiej Nowej Fali, nowojorska szkoła filmowa. Był to ruch odnowy w amerykańskim kinie. Szkoła ta zrzeszała twórców, którzy buntowali się przeciwko wielkim hollywoodzkim produkcjom i woleli tworzyć autorskie kino niezależne. Były to filmy głównie dokumentalne i poruszały najczęściej problemy społeczne takie jak rasizm, narkomania czy przemoc. Kino amerykańskie dziś Do najwybitniejszych amerykańskich reżyserów ze względu na tworzenie w Stanach Zjednoczonych można zaliczyć takie nazwiska jak: Alfred Hitchcock, Francis Ford Coppola, Steven Spielberg, bracia Joel i Ethan Coen, Stanley Kubrick, Quentin Tarantino, Martin Scorsese, Woody Allen, David Lynch, Jim Jarmusch czy Wes Anderson. Najlepsze filmy w historii kina amerykańskiego: "Przeminęło z wiatrem" (1939) Klasyka amerykańskiego melodramatu. Opowiada o losach młodej, zamożnej Scarlett O'Hary. Kobieta musi stawić czoła realiom wojny secesyjnej, która zmusza ją do porzucenia dotychczasowych wygód. W tle rozgrywa się historia wielkiej miłości Scarlett i Rhetta Butlera. Film w reżyserii Victora Fleminga został nagrodzony aż ośmioma Oscarami. "Przeminęło z wiatrem" "Obywatel Kane" (1941) Filmowy debiut Orsona Wellesa, który był jednocześnie reżyserem i odtwórcą głównej roli. Miał wtedy zaledwie 25 lat. W filmie, w formie retrospekcji przedstawiona jest historia milionera i magnata prasowego Charlesa Fostera Kane’a. Po jego śmierci jeden z reporterów stara się rozwikłać wypowiedziane przez niego na łożu śmierci, słowo: różyczka. Film nie spotkał się wówczas z sympatią widzów, lecz dziś uważany jest za niekwestionowane filmowe arcydzieło. Foto: Materiały prasowe "Obywatel Kane" "Bulwar Zachodzącego Słońca" (1950) To historia nieszczęśliwej gwiazdy kina niemego, której kariera dobiegła końca. Główna bohaterka, Norma Desmond, jest tak zakochana w sobie, że nie dostrzega nic oprócz swojej osoby. Pewnego dnia spotyka młodego scenarzystę, któremu zleca napisanie scenariusza do filmu mającego być jej największym sukcesem. W głównej roli genialna Gloria Swanson, która w rzeczywistości faktycznie była jedną z najwybitniejszych aktorek kina niemego. Film wyreżyserował Billy Wilder. Foto: Materiały prasowe "Bulwar Zachodzącego Słońca" "Śniadanie u Tiffany'ego" (1961) Film jest ekranizacją opowiadania amerykańskiego pisarza Trumana Capote'a o tym samym tytule. Fabuła przenosi widzów do świata bogatych nowojorczyków. To komedia romantyczna, która opowiada o młodej, pięknej dziewczynie imieniem Holly żyjącej na koszt swoich bogatych adoratorów. Pewnego dnia zakochuje się w niej pisarz, Paul Varjak. Film wyreżyserowany przez Blake'a Edwardsa przeszedł do historii, podobnie jak kreacja Audrey Hepburn, która stała się ikoną lat 60. Kultową dziś muzykę do filmu stworzył Henry Mancini, który dostał dwa Oscary, za najlepszą muzykę do filmu i najlepszą piosenkę w roku 1962. Foto: Materiały prasowe "Śniadanie u Tiffany'ego" Trylogia "Ojciec chrzestny" (1972, 1974,1990) To jeden z najważniejszych i najbardziej wpływowych filmów gangsterskich, jakie kiedykolwiek powstały. Historia tej nowojorskiej mafijnej rodziny jest znana i uwielbiana na całym świecie. Scenariusz powstał na podstawie książki Mario Puzo o tym samym tytule, która była, podobnie jak później film, książkowym bestsellerem. Rodzinę Corleone poznajemy od momentu, kiedy rządzi nią ojciec, Vito Corleone (w tej roli Marlon Brando). W kolejnych dwóch częściach „Ojca chrzestnego” obserwujemy, jak w roli mafijnego bossa sprawdza się jego syn, Michael Corleone, grany przez Ala Pacino. Pierwsza część została nagrodzona trzema Oscarami, a druga sześcioma. Trzecia była nominowana aż do siedmiu. Reżyserem jest Francis Ford Coppola. W głównych rolach w trylogii występują - oprócz Brando i Pacino - Diane Keaton, Robert De Niro czy Andy Garcia. Foto: Materiały prasowe "Ojciec chrzestny" "Lot nad kukułczym gniazdem" (1975) To historia cwanego złodziejaszka i chuligana, który chcąc uniknąć więzienia, udaje niepoczytalność. W efekcie trafia do szpitala psychiatrycznego. Po pewnym czasie okazuje się, że ma tam zostać o wiele dłużej niż zakładał. Główny bohater, grany brawurowo przez Jacka Nicholsona, postanawia zorganizować z innymi pacjentami grupową ucieczkę ze szpitala. W filmie oprócz Nicholsona występują Louise Fletcher, Danny DeVito czy Christopher Lloyd. Film został nagrodzony aż pięcioma Oscarami, w tym za najlepszy film, scenariusz i role aktorów pierwszoplanowych. Za kamerą stał Miloš Forman. Foto: Materiały prasowe "Lot nad kukułczym gniazdem" "Skazani na Shawshank" (1994) Dramat w reżyserii Franka Darabonta. W rolach głównych Tim Robbins i Morgan Freeman. Film jest adaptacją opowiadania amerykańskiego pisarza Stephena Kinga. Główny bohater, Andy Dufresne, to bankier, który zostaje niesłusznie oskarżony o morderstwo swojej żony i jej kochanka, za co zostaje skazany na dożywocie w więzieniu Shawshank. Tam styka się z brutalnym więziennym światem. Foto: Materiały prasowe "Skazani na Shawshank" "Pulp Fiction" (1994) Klasyka amerykańskiego kina stworzona przez jednego z najbardziej charakterystycznych reżyserów w historii, Quentina Tarantino. Dwóch mężczyzn w garniturach z pistoletami w ręku czy Mia Wallace i Vincent Vega tańczący twista do utworu "You Never Can Tell" Chucka Berry’ego- te dwie sceny na zawsze zapisały się w historii kina. "Pulp Fiction" składa się z czterech równolegle rozgrywających się historii. Śledzimy losy płatnych morderców, żony gangstera, boksera i jego dziewczyny i pary napadającej na restauracje. Film był nagrodzony Oscarem za najlepszy scenariusz. W głównych rolach występują John Travolta, Samuel L. Jackson, Uma Thurman i Bruce Willis. Foto: Materiały prasowe "Pulp Fiction" "American Beauty" (1999) Dramat obyczajowy w reżyserii Sama Mendesa. Widzowie poznają historię Lestera Burnhama, pracownika agencji reklamowej, który przechodzi kryzys wieku średniego. Do tego dochodzą problemy z irytującą żoną pracoholiczką i córką, która uważa go za nieudacznika. Pewnego dnia główny bohater zakochuje się w młodej koleżance swojej córki i postanawia dla niej odmienić swoje nudne życie. W postać Lestera Burnhama wciela się Kevin Spacey. Film nagrodzono pięcioma Oscarami, a nagie ciało kobiety obsypane różami stało się kolejnym ikonicznym kinowym obrazem. Foto: Materiały prasowe "American Beauty" "Forrest Gump" (1994) Akcja filmu zaczyna się i kończy na ławce, a tak naprawdę ani na chwilę na niej nie zostajemy. Widz podróżuje wraz z Forrestem Gumpem, granym przez Toma Hanksa, po jego wspomnieniach z bardzo bujnego i burzliwego życia. To historia chłopca, który rodzi się z paraliżem nóg i lekkim autyzmem, ale dzięki swojej determinacji i ciężkiej pracy staje się milionerem i udowadnia wszystkim, że nie ma rzeczy niemożliwych. Naturalna i bardzo wzruszająca realizacja amerykańskiego snu. Film Roberta Zemeckisa nagrodzony został sześcioma Oscarami. Foto: Materiały prasowe "Forrest Gump"

w starym kinie filmy amerykańskie